Freitag, 13. November 2009

ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ.

Ποσο υποφερει καθε νεος που βλεπει σκοτεινο το μελλον
σε τεντωμενο σκοινι παραπατα
ισορροπει ο καυμενος.
Μα οι αντοχες ειναι μικρες
και οι σειρηνες πλησιαζουν
το καλεσμα τους ειναι γλυκο,
ευκολα δελεαζουν.
Κλεισε τ' αυτια σου παλικαρι
και ασ' την καρδια σου να ησυχασει
μαζεψε τα αισθηματα σου
και κοιτα τα μαθηματα σου.
Οι δρομοι κρυβουνε κινδυνους
και απ' τους γονεις σ' απομακρυνουν
αν θα χασεις την πορεια
η ζωη σου θα 'ναι ταλαιπωρια.
Και αν θα χασεις την πυξιδα
σε κακοτραχαλα σημεια
αγνωστους δρομους θα διαβαινεις,
πισω μπρος θα γυροφερνεις.
Θα χανεσαι μεσα στη ζουγκλα
στης κοινωνιας τη χαβουζα
γυρισμο δυσκολα θα εχεις
μπρος γκρεμος και πισω φραχτης.
Και θα βαλτωσεις μες την λασπη
και θα σε βλεπουν σα ζουλαπι
εχεις περασει σ' αλλη οχθη
εκει που παν' οι δευτεροι ανθρωποι.
Εκει θα κλαις και θα πονας
και απο θυμο θα σκαζεις
και πικραμενος θα ξυπνας,
με πονο θα βραδυαζεις.

Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen