Sonntag, 31. Januar 2010

ΧΕΛΙΔΟΝΙ.

Εκτισα το σπιτακι μου σαν το χελιδονακι
εμοχθησα, επαλαιψα με παραπολυ μερακι.
Για να στεγασω ηθελα εκει τον ερωτα μου
να 'ναι φωλιτσα ομορφη για με και τα παιδια μου.
Εσυ χελιδονακι μου ησουν το προτυπο μου
που εφτιαξα το σπιτακι μου, το μεγα ονειρο μου.
Σ' αυτο μενουν οι μνημες μου και οι πατημασιες μου
εκει θα μεινουνε πολλα, οι λυπες και οι χαρες μου.
Και καθε αντικειμενο
κατι θα θυμιζει
θ' αφηνει καποια μυρωδια
κατι θα συμβολιζει.
Εσυ χελιδονακι μου εχεις την θεια χαρη
το αναλαφρο σου πεταγμα και νοηση μεγαλη.
Εγω ' μοιαζα με σενανε
μου λειπαν τα φτερα σου
αποδημητικο ημουν πουλι
σαν την οικογενεια σου.
Χαιρομουνα την αλλαγη
τα ματια μ' δεν χορταιναν
π' αντικρυζα αγνωστα χωρια,
τραχεις τοπους η' ρεμα.
Για τους γονεις μου κουραση
για με χαρα παιχνιδι
σα χελιδονι πεταγα
κι εκει γυριζει η μνημη.
Θυμαμαι πως επεταγα
απο λιθαρι σε λιθαρι
ανοιξη και φθινοπωρο
επροσμονουσα παλι.
Το καθετι ειν' ομορφο στην παιδικη ηλικια
σου φτανουν τα ελαχιστα,
δεν εχεις απληστια.

Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen