ΕΠΙΣΚΕΥΕΣ.

Το ρολοι της ζωης δεν παιρνει μπαταριες

μονο κατι μπαλωματα για τις ταλαιπωριες.

Δεν ειμαι απελπιστικος

μαυρα να τα βλεπω,

αλλα νυστερια και τροχους

τελειωσε, δεν αντεχω!

Το ρολογακι προσεχε,

οι επισκευες βαραινουν

αρμονικοι οι χτυποι του

το χρονο σου μακραινουν.

Ετσι και χασει το ρυθμο,

σκαλωσουνε οι δεικτες,

δεν θα υπαρχει διαφορα

σε μερες και σε νυχτες.

Το "δι' ευχων" ειναι κοντα

ψυχρη ακολουθια,

οι πορτες ειν' ορθανοιχτες

στα σκοτεινα χαφτεια.

Και τα κορακια διπλα σου

οσφριζονται τα παντα

εχουν το υφος πονηρο,

μοιαζουν στον αγιο Μαμα.

Με ρασοφορους συμπραξη

και με τους λουλουδαδες

μετρανε ποσα στεφανα

αν θα 'χεις δεσποταδες.

Και βγαζουν τον λογαριασμο,

το λαδι και το ξυδι

κι ακολουθουν ο μαρμαρας,

ο ταφος, το καντηλι.

Και σαν τον αυτοκρατορα

οι τεσσερεις σε πανε

σε μια υγρη λακκουβα

γρηγορα σε πετανε.

Και λεω τι χρειαζονται

ολα αυτα που κανουν

γελοιοτητες, ελαφροτητες

οι ανθρωποι που φτανουν.